ΤΟ ΠΙΟ ΑΣΤΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ ΚΑΙ Η ΠΙΟ ΑΥΣΤΗΡΗ ΤΙΜΩΡΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ

Ο Ηγεμόνας από τη Θάσο υπήρξε ένας επιτυχημένος συγγραφέας κωμωδιών ή, για να το πούμε πιο σωστά, παρωδιών. Δυστυχώς όμως, δεν έχει σωθεί κανένα έργο του. Όταν ανέβηκε το -413 στην Αθήνα το έργο του «Γιγαντομαχία», έφτασε στην πόλη η είδηση τής καταστροφικής ήττας τού αθηναϊκού στόλου στη Σικελία. Παρά το γεγονός, ότι όλοι στο κοινό είχαν έναν ή περισσότερους συγγενείς, που είχαν λάβει μέρος σε αυτή την άτυχη ναυτική εκστρατεία, παρέμειναν στο θέατρο και γέλασαν μέχρι δακρύων. Η παράσταση δεν διακόπηκε. Αθήναιος, Δειπν. 9,407

Ποτέ ένας δραματουργός δεν απογοητεύτηκε τόσο πολύ όσο ο Αθηναίος Φρύνιχος, όταν ανέβηκε στο θέατρο η τραγωδία του «Μιλήτου Άλωσις» (για την άλωση τής πόλης από το Δαρείο, το -492). Το έργο αναφερόταν στην καταστροφή τής πόλης από τους Πέρσες δύο χρόνια πριν, και συγκίνησε τόσο πολύ το κοινό, που ξέσπασε σε κλάματα. Αντί όμως να τιμήσουν τον ποιητή, αποφάσισαν με δημοκρατικό τρόπο να τιμωρήσουν τον Φρύνιχο, επειδή τους θύμισε τη φοβερή τους δυστυχία. Το πρόστιμο που τού επιβλήθηκε ανερχόταν στις 1.000 δραχμές, που αντιστοιχούσε σε πολλά μεροκάματα ενός απλού εργάτη. Στράβων, 14,1,७

Πηγές

http://www.freeinquiry.gr/
http://enneaetifotos.blogspot.com/